Başka dünyalara duyulan belirsiz özlem, insanın kendisi kadar eskiye dayanır. Günümüzde bu özlem, teknik bir içerik kazanmış durumda. Bizi ziyarete gelen yabancı konukların, nihayet dünyamıza inmeleri, bir süredir hayalleri süslüyor. Bunu, her şeyden önce bir belirti olarak ciddiye almalıyız. İnsanlar, uçan tuhaf cisimler gördüklerini iddia ediyorlar, bu hususta yoğun tartışmaların sürdüğü hepimizin malumu. Bu iddiaların göz yanılsamasından ibaret olduğunu açıklayanlar da var. Aslında bütün bunlar hayallerin yemi ve oyuncağı, öte yandan ütopya ya işaret ediyorlar. Otomatik düzenekler, zamanın ruhuna uygun düşüyor. Bin yılımızın kabusu olan kıyamet günü, teknik felaket olarak gösteriyor kendisini. Uzay araştırmacılarının, sadece yıldızlarda yaşamın olmadığını değil, yıldızlarda yaşamın imkansızlığını da kanıtlamış gibi göründükleri günümüzde, yabancı konukları beklemek tuhaf. İşte tam da burada, özlemin derinliğini görüyoruz. Sadece gücün ve teknolojik gelişmenin tatmin edici olmadığı hissi giderek güçleniyor. İnsanların, eski zamanların meleklerini ve onların katkılarını giderek daha çok özledikleri açık. Ayrıca ben, tekniğin, büyük dönüşüme ters düştüğü kanısında değilim. Büyük dönüşüm, zaman duvarına yaklaşacak ve kendi içinde değişime uğratılacak. Füzelerin hedefi, yabancı dünyalar değil, eski inançları sarsmak; öbür dünya yeterli olmadı.
* Ernst Jünger / Alaaddin’in Problemi
M.G.K. 